ฉันเหนื่อยมาพอแล้ว...
ไม่สามารถไปยืนต่อแถวรอเธอบอกรัก
ในเมื่อฉันมาเป็นคนแรก...
แต่เธอกลับให้เขามาแทรกไปนอนหนุนตัก
นี่หรือรางวัลของความแน่นหนัก...คิดว่ารักไม่มีวันจาง
พอแล้ว...พอแล้วหัวใจ
อย่าไปรักเขาอีกเลยได้ไหม...เอาหัวใจออกไปให้ห่าง
คนใจร้ายที่ไม่รักจริงกล้าทิ้งให้ฉันอ้างว้าง
สมควรแล้วหรือที่จะเอาความรักไปวาง..รอเขาหันมา
ฉันเหนื่อย ฉันผิดหวัง...และฉันท้อแท้
ไม่อาจทนได้ต่อ...ในเมื่อฉันไม่ดีพอให้เธอเห็นคุณค่า
ปล่อยมือฉันเถิดคนดี...นับจากนาทีนี้ขอแค่เอ่ยคำลา
กลับมารักตัวเองดีกว่า...
ฉันไม่อยากกินข้าวกับน้ำตาเพราะเธออีกแล้ว...
ในวันที่ไม่เหลือใคร อย่างน้อยก็ยังเหลือใจตัวเอง
ขอบคุณข้อความดีๆจาก สำนักพิมพ์ริมทะเลค่ะ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น